به خدا گفتم: چرا یکی را پولدار و یکی را بی پول کردی؟ چرا برخی زیبا و برخی زشت هستند؟ چرا برخی سالم و برخی ناقص هستند؟ که این تفاوت هاست که جنگ به راه می انداز.

خدا گفت: تو نمی فهمی. این تفات ها برای این است که بی پول به پولدار، زشت به زیبا و ناقص به سالم نگاه کند و از من بخواهد که به او هم نعمت عطا کنم.

گفتم: قبول. اما تو ما را در زمین رها کردی و شیطان را در میانمان گذاشتی تا ما را وسوسه کند و از راهت خارج شویم. انگاه ما پس از مرگ باز خواست می کنی و به جهنم می فرستی؟

خدا گفت: من شما را در زمین رها نکردم. همیشه مراقبتان هستم. من یک شیطان میان شما فرستادم برای اینکه شما را از راه درست خارج کند و به جایش بیست و چهار هزار پیغمبر فرستادم تا به راه راست هدایت کند. و همانطور که جهنم را آفریدم بهشت را هم آفریدم.

به خدا گفتم: مگر تقدیر را ننوشته ای؟

گفت: آری نوشته ام.

گفتم: پس چرا دعا کنیم؟

گفت: شاید نوشته باشم هر چه تو دعا کنی؟

دیگر نمی دانستم که از خدا چه ایرادی بگیرم. پس خاموش شدم.